افراد دارای اختلال هراس خاص ، نسبت به موقعیت ها و یا اشیا خاصی ترس، اضطراب و اجتناب دارند. ترس، اضطراب و اجتناب اغلب به طور فوری بلافاصله بعد از مواجه شدن با موقعیت هراس انگیز بروز پیدا می کند و به درجات مزمن و بی تناسب می رسد تا اینکه به عنوان یک خطر واقعی مطرح بشود. انواع مختلفی از هراس خاص وجود دارد: حیوانات، محیط طبیعی، خون–تزریق- صدمه، موقعیتی، و دیگر موقعیت ها .
افراد به طور فعال از موقعیت یا شی هراس آور اجتناب می کنند و اگر فرد نتواند اجتناب کند، شی یا موقعیت در وی ترس و اضطراب بسیاری را بر می انگیزد(ملاک ج). اجتناب فعال به این معناست که افراد به طور آگاهانه به شیوه ای رفتار می کند که از تماس با شی یا موقعیت هراس آور پیشگیری کند و یا تماس را کاهش دهد( همانند فردی که ترس از ارتفاع دارد به جای پل ها، از تونل های در مسیرخود استفاده می کند و یا از پذیرفتن کار در مکانی که محرک هراس آور وجود دارد، اجتناب می کند). رفتارهای اجتنابی اغلب قابل مشاهده است، اما در برخی از مواقع کمتر قابل مشاهده است( همانند فردی که از مار می ترسد از مشاهده تصویری که اشکالی شبیه به مار دارد اجتناب می کند). اغلب افراد با هراس خاص، سالها است که این اختلال رنج می برند و مسیر زندگی شان را به شیوه ای طراحی کرده اند که هر چه بیشتر از شی یا موقعیت هراس آور اجتناب کند (همانند فردی که با هراس خاص از طبقه حیوانات تشخیص داده شده است و برای اجتناب از حیوان هراس آور، به منطقه ای نقل مکان می کند که آن حیوان وجود نداشته باشد).
ترس یا اضطراب بدون تناسب با خطر واقعی شی یا موقعیت، و یا بسیار شدیدتر از آن چیزی که در نظر گرفته می شود، است( ملاک د). اگرچه افراد با هراس خاص اغلب واکنش هایی بدون تناسب دارند، به علاوه آنها تمایل دارند که خطر موقعیت هراس آور را زیاد برآورد کنند، و همچنین قضاوت درباره بدون تناسب بودن ترس باید توسط بالینگر انجام داده شود. بافت فرهنگی اجتماعی افراد همچنین باید مد نظر گرفته شود. برای مثال ترس از تاریکی ممکن است در بافتی که خشونت پیش رونده وجود دارد، قابل توجیه باشد، و ترس از حشرات ممکن است در محیطی که حشرات جزیی از رژیم غذایی است، بی تناسب باشد. ترس، اضطراب یا اجتناب به طور مداوم وجود دارد و باید حداقل 6 ماه یا بیشتر به طول انجامد( ملاک ه)، این ملاک به افتراق بین این اختلال از ترس های گذرا که بین مردم به ویژه کودکان معمول است، کمک می کند. با این وجود، ملاک طول مدت باید به عنوان یک راهنمایی کلی در نظر گرفته شود که مجاز به برخی از درجات انعطاف می باشد. هراس خاص باید باعث آشفتگی و ناتوانی معنادار بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی، یا دیگر حوزه های مهم بشود( ملاک ز).
فهرست مطالب
3-2 طبقه بندی اختلال های اضطرابی بر مبنای 2013 :DSM-5 1
1-3-2 اختلال هراس خاص 4
1-1-3-2 ویژگی های تشخیصی هراس خاص بر مبنای ملاک های تشخیصی DSM-5 4
جدول 1-2: ملاک های تشخیصی DSM-5 برای هراس خاص 6
2-1-3-2ویژگی های مرتبط حمایت کننده از تشخیص اختلال هراس خاص 7
3-1-3-2 همه گیری اختلال هراس خاص 8
4-1-3-2 ملاحظات تشخیصی مربوط به فرهنگ 8
5-1-3-2 نتایج عملکردی اختلال هراس خاص 9
4-2 بررسی مفهوم شیوع شناسی 10
1-4-2 مولفه های اصلی تعریف شیوع شناسی 10
2-4-2 مفهوم میزان بروز و همه گیری در مطالعات شیوع شناسی 12
جدول 8-2 تفاوت بین همه گیری و میزان بروز 12
1-2-4-2 همه گیری 14
2-2-4-2 میزان بروز 15
3-4-2 اهمیت بافت در مطالعات شیوع شناسی 15
4-4-2 فنون مناسب در مطالعات شیوع شناسی 16
5-2 شیوع شناسی اختلال های روانپزشکی 17
6-2 شیوع شناسی اختلال های روانپزشکی در ایران 18
7-2 شیوع شناسی اختلال های اضطرابی 22
8-2 تفاوت های بین فرهنگی در همه گیری اختلال های اضطرابی 23
9-2 وابسته های اجتماعی جمعیت شناختی همه گیری اختلال اضطراب اجتماعی 25
پیشینه تحقیق 26
منابع